درجات معرفت الهی

 

نویسنده: سلطان علی نایبی

 «معرفت الهی »  درجاتی دارد(اشاره به کتاب اوصاف الاشراف سیّد بن طاووس ومراحل اخلاق آیت الله جوادی آملی».(کتابی در عشق الهی  نوشته شود). یک مرحله آشنایی اجمالی با اوصاف و ذات حضرت حق است ومرحله دوّم از معرفت زمانی بدست می آید که انسان به حقّ الیقین برسید یعنی این اسماء و ذات را با تمام وجود درک کند و مستغرق عشق الهی شود که پس از این ادراک معرفتی دیگر علاوه بر  معرفت قبلی نصیب «عارف» می شود که «اوج معرفت» است و با «معرفت قبلی» بسیار متفاوت است.شاید بتوان مثال زد که معرفت اولیه مانند کسی است که آب را ندیده امّا آشنایی ای اجمالی با صفات آب دارد این که آب مایع است و سیلان دارد و... که این مرحله «عین الیقین معرفت » است.مرحله دوّم زمانی است که آب را در مانیتور رایانه خویش مشاهده می کند که این مرحله «علم الیقین معرفت » است؛ و مرحله سوّم زمانی است که او وارد اقیانوس می شود و قدری شنا می کند یا از آب می نوشد در اینجا معرفتی جدید علاوه بر معارفی که قبلاً از آب بدست آورده بود به او اضافه می شود که بسیار متفاوت تر و حقیقی تر  و لذّت بخش تر است.بلاتشبیه به ذات اقدس اله شاید بتوان گفت «معرفت قلبی» به خداوند نیز مانند مثال فوق مراتبی دارد و اهمّ مراتب آن «مرتبه عشق الهی » است که عارف مستغرق در اقیانوس رحمانیّه الهی می شود و صفات جلالیّه و جمالیّه حضرت محبوب را با تمام وجود ادراک می کند.